Er wordt graag gegeneraliseerd, want dat is ‘makkelijk’, maar daar doe je gegarandeerd verschillende mensen mee tekort.
Wie is nu eigenlijk ‘D(i)e hoogbegaafde’ ? Waar iedereen zo graag een (voor)oordeel over heeft…
♦ Een column over: ‘DE hoogbegaafde’ bestaat niet – de vooroordelen debugged.
Lees meer...
Je wilt zo graag hetzelfde zijn
doet maar net zoals de rest
je wilt voorál niet opvallen
anders wordt er over je gekletst
♦ Een gedicht over: Onderpresteren
Lees meer...
Je levensweg verduidelijkt
door zelfreflectie en verleden
Als dan ineens zo zichtbaar blijkt
waardoor je aldoor hebt geleden
♦ Een gedicht over: het op latere leeftijd ontdekken dat je hoogbegaafd bent.
Lees meer...
Ik werd door schrijfster Suzanne Buis, bekend van oa. ‘Mijn hoogbegaafde kind & ik’, uitgenodigd om een gastblog te schrijven op haar site: Volliefs.nl ivm haar boek: ‘Mijn hoogbegaafde puber’. Die uit/no/daging nam ik natuurlijk graag aan ; )
Pas nu ik weet wat de problematiek en zijnskenmerken van hoogbegaafdheid zijn, begrijp ik wat mijn levensloop bepaald heeft…
♦ Een column over: ‘Hoe is Puur Alicia door haar puberteit heen gekomen ?’
Lees meer...
Als een potentiële werkgever mijn columns leest dan zou hij kunnen denken:
‘Oei, zo’n sensitief en autonoom mens, wat moet ik daarmee ?’ Hij denkt waarschijnlijk eerder aan risico’s dan aan kansen. Echter mijn stelling is dat hoogsensitieve medewerkers niet zouden mogen ontbreken in een organisatie.
♦ Een column over: Hoogsensitiviteit & autonomie op de werkvloer en het zien van “kwetsbaarheid” als kracht !
Lees meer...
Al vanaf mijn allereerste stappen in de werkende wereld ben ik gestereotypeerd, tegengewerkt en zelfs gesaboteerd !
Jong & blond & niet onaantrekkelijk & slim gaan niet samen volgens de gangbare (vnl. mannelijke) mening…
Daarbij: De “doorsnee werkgever” ziet graag dat je in hetzelfde vakgebied gebleven bent want anders kunnen ze je “niet plaatsen”. Die zien niet (in) dat iemand wel eens op meerdere (vak)gebieden succesvol zou kunnen zijn.
♦ Een column over: Hoogbegaafd zijn in de werkende wereld.
Lees meer...
Gedurende mijn hele leven zijn er, om mij te omschrijven, woorden gebruikt als: apart, raar, anders, te gevoelig en irritant. Dat laatste omdat ik blijf doorvragen en/of omdat ik het vaak (regelmatig tot ergernis van anderen) bij het rechte eind blijk te hebben… Alsook: bijzonder, te open, te eerlijk, bijdehand, wijs en puur (als ik geluk had) om mij te omschrijven.
♦ Een column over: ‘Anders zijn’, niet in 1 hokje passen, (ongewenste) hulpvaardigheid en hoogsensitiviteit.
Lees meer...
Onze kinderen groeien op met schermen: touchscreens, smartphones, tablets, laptops (in welk huis is nog zo’n logge pc te vinden?). Wat voor de Ouder/e generatie nog bijna ondenkbaar was is voor onze kinderen niet meer dan normaal.
Maar is die huidige ontwikkeling wel zo fijn ?
Het is lastig om een goede balans te vinden tussen ‘vroeger’ en ‘nu’, tussen geen schermen en te veel schermen.
♦ Een column over: Het effect van schermen, een balans proberen te zoeken en sociale aansluiting.
Lees meer...
Ik kan vertederd raken
door ‘n mooie bloem of dier
wenen van een gevoelig lied
of lachen tot ik gier
maar ook verscheurd worden
door intens verdriet
♦ Een gedicht over: Hoogsensitiviteit en niet geaccepteerd worden zoals je bent.
Lees meer...
Welk signaal
wordt door anderen ontvangen
waardoor er soms mist
in gedachten blijft hangen
♦ Een gedicht over: miscommunicatie (door aannames of andere verwachtingen ?)
Lees meer...